Ik zou graag de Eerste Kamer toespreken
vrijdag 15 oktober 2010 14:56 Het nieuwe kabinet heeft gesproken. De provincies zullen blijven bestaan. Hiermee keert er in ieder geval rust in het debat over de bestuurslagen. Maar rust is wat anders dan achterover leunen. Het punt van de bestuurlijke drukte is met één paragraaf in het regeerakkoord niet opgelost. Wat mij betreft heeft de Eerste Kamer hier een cruciale rol in. Ik zou ze graag eens toespreken.
Als Chambre de reflection heeft de Eerste Kamer een unieke positie om de rol van de provinciale bestuurslaag te bewaken. Juist nu het kabinet op allerlei terrein de taken aan de regionale overheden wil overlaten is het van het grootste belang dat ook de wetgeving hierop in ingericht. Dat de Tweede Kamer ondanks de decentralisatie zich toch niet telkens met zaken van regionale belang bemoeit. In de afgelopen wetgevingstrajecten zie ik hier een positieve ontwikkeling. De nieuwe Wet ruimtelijke ordening is hier een goed voorbeeld van. De wetgeving is zodanig ingericht dat het zwaartepunt van de verantwoordelijkheid bij de provincies is komen te liggen. En toch kan de Rijksoverheid de neiging niet onderdrukken om in het ruimtelijk domein toch weer (te) veel regionale onderwerpen nationaal aan te sturen.
Als we vertrouwen hebben in de provincies dan moet Den Haag ook meer durven loslaten. Pas dan kunnen maximaal twee bestuurslagen, provincie en gemeenten, binnen het ruimtelijk domein hun verantwoordelijkheid nemen. Ook bij de invoering van de omgevingsvergunning ontstond de neiging om van bovenaf opgelegd de regionale uitvoeringsdiensten te verplichten. Maar ook bij de Crisis en herstelwet zijn de nodige vraagtekens te stellen bij het bemoeien of overrulen van de provinciale verantwoordelijkheid.
En juist hier ligt een schone taak voor de Eerste Kamer. Zij zou meer dan nu gebeurd wetgeving moeten reflecteren aan de provinciale taak en verantwoordelijkheid. Zo behouden we de provinciale eigenheid. Benutten we het provinciaal bestuur optimaal en ontlasten we de Tweede Kamer van vraagstukken waar ze niet over moeten gaan. Alleen dan kan ook waargemaakt worden dat maar maximaal twee bestuurslagen over één vraagstuk moeten gaan.
Ik pleit ervoor dat de Eerste Kamerfractie dan ook een eigen verkiezingsprogramma opstelt waarin ze helder maakt hoe ze die taak voor de provincies in de komende jaren in gaat vullen. Immers, gekozen door Provinciale Staten moeten wij onze senatoren ook aan kunnen spreken op die verantwoordelijkheid. Nee, ik ga me niet kandidaat stellen voor de Eerste Kamer maar zal onze senatoren hier vanuit de Brabantse Staten scherp op houden.
Hermen Vreugdenhil
