1 Waar ging het burgerinitiatief over?
Het Brabantse Burgerinitiatief Megastallen Nee voor stelde de volgende eisen. Een complete vergunningenstop voor vestiging van nieuwe en uitbreiding van bestaande intensieve veehouderijen, uit voorzorg voor de volksgezondheid. Een afstand van minimaal 1,5 kilometer aanhouden tussen intensieve veehouderijen en dat gemengde intensieve veehouderijen worden verboden. Dit eveneens uit voorzorg voor de volksgezondheid. De schaalvergroting een halt toeroepen door intensieve veehouderijen in het hele Brabantse buitengebied niet meer dan 1,5 hectare bouwruimte toe te staan.
Vermindering van het antibioticagebruik en een verbod op preventief toedienen van geneesmiddelen aan vee. De provincie moet hier bij parlement en regering op aandringen.

2 Zijn de eisen van het Burgerinitiatief ingewilligd?
Deels niet en deels wel. Er komt geen complete vergunningenstop. Volgens Provinciale Staten is er onvoldoende rechtsgrond om dit zware middel toe te passen en dreigen daardoor schadeclaims. Over een stop valt pas te praten als het net gestarte landelijke onderzoek naar de gezondheidsrisico's voor omwonenden van veehouderijen de noodzaak hiervan aantoont. Een afstandsnorm van 1,5 kilometer is onhaalbaar. Dat betekent kaalslag binnen de intensieve veehouderij. Van de 4300 bedrijven moeten er 3800 worden gesaneerd. Dit is onbetaalbaar voor de overheid en bovendien niet effectief. Nieuwe intensieve veehouderijen wordt wél verboden. Ook wordt de bouwruimte beperkt tot 1,5 hectare. In een klein aantal gebieden wordt een bouwruimte van 2,5 hectare toegestaan. In de gebieden dichtbij bebouwing en natuur mogen veehouderijen eenmalig hun stallen aanpassen aan de dierwelzijnseisen die vanaf 2013 gelden. Dit betekent dat de stallen iets groter mogen worden maar dat er niet meer dieren mogen worden gehouden. Daarna mogen bedrijven in die gebieden niet meer groeien.

3 Wat is afgelopen vrijdag verder nog over besloten?
De bouwstop voor geitenhouderijen wordt met twee jaar verlengd, uit voorzorg voor de volksgezondheid. Die wordt direct bedreigd door de Q-koorts, waarvoor geitenbedrijven een belangrijke besmettingsbron zijn. Het uitrijden van geiten- en schapenmest op grasland wordt verboden. Deze maatregel wordt mogelijk gevolgd door regels voor opslag van mest en het dichtmaken van stallen. Ook is besloten dat het geld voor verplaatsing van de bedrijven beter ingezet moet worden. Wij roepen de regering op om de ‘compartimentering weer in te stellen. Veehouders kunnen dan alleen binnen het 'eigen' concentratiegebied dierrechten kopen. Zo zal het aantal dieren in Brabant niet toenemen. Ook roepen wij de regerering op om maatregelen te nemen om het antibioticagebruik bij veehouderijen terug te dringen.

4 Wanneer gaan al deze maatregelen in?
De maatregelen gelden per direct. Met een voorbereidingsbesluit mogen gemeenten vanaf nu geen bouwaanvragen meer in behandeling nemen die ingaan tegen het nieuwe beleid.

5 Wat betekenen de besluiten die Provinciale Staten vandaag nemen?
Het college krijgt de opdracht om deze besluiten te vertalen in regels die via de Provinciale Verordening Ruimte en de Provinciale Milieuverordening dwingend worden voorschreven. De gemeenten moeten deze regels onverkort in hun bestemmingsplannen en bouw- en milieuvergunningen voor intensieve veehouderijen opnemen. Provinciale Staten stellen beide verordeningen begin juni vast. Dan valt dus de werkelijke beslissing over de beperkingen die worden opgelegd aan de Brabantse intensieve veehouderij.

6 Is de ChristenUnie-SGP fractie tevreden met dit besluit
Ja. Wij willen de gezinsbedrijven in Brabant ruimte bieden maar niet de hele grote bedrijven. Die passen niet in ons landschap. Dat is niet de juiste manier om de sector een duurzame toekomst te bieden. Ook het gezondheidsaspect is een belangrijke reden voor terughoudendheid bij schaalvergroting en grote dierconcentraties. De ChristenUnie-SGP fractie wil de discussie over veehouderij vanuit haar uitgangspunt van goed rentmeesterschap voeren. Daarbij past niet ongebreidelde groei zonder aandacht voor het dier als schepsel in plaats van productiemiddel. Daarbij past wel de menselijke maat van het gezinsbedrijf. Zelfs als dat wat groter is. Daarbij past ook een trotse ondernemer die weet dat er ruimte is voor goede productiemethoden tegen een eerlijke prijs. Daarbij past ook een overheid die hiervoor de ruimtelijke spelregels vaststelt. En hierbij past een burger die bewust omgaat met het product dat hij koopt en hier een eerlijke prijs voor wil betalen. Fair trade in eigen land!

Een aanvulling op het artikel van Ron Lodewijks in Brabants Dagblad  van 19 maart