We worden wel geschoren maar zitten niet stil. Afgelopen vrijdag was er dan ook een Statendag belegd om in een informele setting met elkaar te spreken over de toekomstige ontwikkelingen. Oorspronkelijk was deze dag bedoeld om de ‘agenda van Brabant’ te bespreken. Een omvangrijk toekomstplan waarin de besteding van de Essent middelen centraal stonden. Die discussie lijkt achterhaald. De afroming van het provinciefonds met enkele honderden miljoenen en de nieuwe verdeelsleutel van rijksgeld tussen de verschillende provincies laat een harde werkelijkheid zien. Brabant moet heel veel inleveren. De Essent middelen verdampen in de hitte van de bezuiningsstrijd.

De verkoop van Essent heeft nog maar eens geaccentueerd dat de provincie liever stuurt met geld en subsidies in plaats van verantwoordelijkheid neemt op essentiële vraagstukken als energie. Dat de provincie zich me de dikke portemonne overal mee bemoeit. Dan lijkt de oplossing heel makkelijk. Zorg voor minder geld dat is de sturing en het profiel scherper. Dit beeld is niet meer te weren uit de discussies. Ik kan het ook niet ontkennen. Hiermee blijkt de verkoop van Essent een rode draad te zijn die zich tegen ons keert. Menig Statenlid heeft inmiddels spijt gekregen over de verkoop.

Nog zuurder wordt het als je beseft dat het belangrijkste argument om Essent te verkopen, vrijmaken van geld voor de transitie naar duurzame energie, nu ook nog eens bij de (informele) stemming van afgelopen vrijdag van het prioriteitenlijstje van zowel college als Staten te zijn gevallen. Ik snap de PvdA werkelijk niet dat ze hiermee akkoord kunnen gaan. Afspraken gemaakt met hun coalitie dat het geld vooral geïnvesteerd wordt in duurzame energie zijn binnen een half jaar verdwenen als sneeuw voor de zon. Plat gezegd, ze zijn erin geluisd. Maar dit kon nog wel eens een Pires overwinning blijken voor CDA en VVD. Bij luis wordt je nog wel eens heel kort geschoren.

Hermen Vreugdenhil