Vertrouwen in Brabant. Deze titel heeft het bestuursakkoord van de coalitie CDA-VVD-PvdA opgeleverd. Toch weer een voortzetting van de al meer dan 30 jaar bestaande coalitie. Waar wij in de informatie hadden ingezet op een CDA-SP coalitie is het toch anders gelopen. Wim Thuis (nieuwe fractievoorzitter van het CDA) verdedigde deze keuze van het CDA met de vergelijking met zijn eigen huwelijk: al 34 jaar gelukkig getrouwd en nog vol dynamiek. Ik kon de verleiding niet weerstaan om hem aan te geven dat het verschil met míjn huwelijk is dat ik niet om de vier jaar verkiezingen heb. Met een knipoog naar de ‘verliezers-variant’ waarvoor nu gekozen is.

Overigens biedt het bestuursakkoord genoeg aanknopingspunten. Een akkoord op hoofdlijnen waarin vraagstukken niet worden omzeild en waarin ambities en uitdagingen rondom deze vraagstukken worden geformuleerd. Wij hebben het bestuursakkoord dan ook op hoofdlijnen gesteund, uitgezonderd enkele uitspattingen.

Het moet dan ook een feest zijn geweest om een bestuursakkoord te sluiten met 500 miljoen extra investeringsruimte en mogelijkheden om nog eens 200 miljoen vanuit de organisatie vrij te maken voor nieuwe ambities. Ik heb dan ook aangegeven dat we moeten beseffen vanuit welke rijkdom wij mogen werken aan een waarde(n)volle samenleving. We moeten ons goed beseffen welke verantwoordelijkheden dat geeft. Maar wij zullen de kwetsbaarheid van Brabant en de Brabanders niet uit het oog verliezen. Wij zullen ook in de komende bestuursperiode blijven opkomen voor het kwetsbare, de kwetsbare groepen in onze samenleving. Wij zullen in het bestuursakkoord dan ook de mogelijkheden aangrijpen en het draagvlak bij andere partijen zoeken om hier concreet invulling aan te geven.

Ik heb afgesloten met de oproep om onze gezamenlijke inzet in de staten gericht te laten zijn op het werkelijke welzijn van onze Brabantse inwoners. In afhankelijkheid van de zegen van God.