Dit nummer van Brabants Geluid verschijnt in het laatste jaar van de bestuursperiode 2003-2007. De voorbereidingen voor de verkiezingen van DV 6 maart 2007 zijn inmiddels al gestart. Ik ben blij dat er een uitstekende kandidaat-lijsttrekker is gevonden. Ditmaal een lid van de ChristenUnie. Hij zal alle steun nodig hebben van de kiezers in onze provincie. De verkleining van Provinciale Staten van 79 naar 55 zetels betekent immers dat er ruim 14000 stemmen nodig zijn voor een zetel. Ik vraag om uw gebed en om uw stem om de ene zetel van onze gezamenlijke fractie te mogen behouden.

Is het dan zo hard nodig dat het positief-christelijke geluid in de statenzaal wordt gehoord? En heeft een fractie van welgeteld één zetel wel betekenis? Is het niet veel zinvoller om in onze geseculariseerde provincie te zorgen dat er in ieder geval een sterke CDA fractie blijft? Is de provincie wel belangrijk genoeg; we horen immers meer van de Tweede Kamer en de gemeenteraad? Vragen die leven bij kiezers. Misschien ook wel onder ons! Jongeren kunnen daar soms openhartig naar vragen.

Als lid van Provinciale Staten ben ik niet objectief om alle vragen te beantwoorden. Maar ik wil toch een poging wagen om de lezers enkele overwegingen mee te geven voor de discussie. In de hoop dat er meer duidelijkheid ontstaat over de betekenis van Provinciale Staten.

Het is inderdaad belangrijk dat ChristenUnie-SGP in de staten van Noord-Brabant blijft. Allereerst omdat de reformatorische en evangelische achterban zich daarmee vertegenwoordigt weet in Den Bosch. Bij sommige vraagstukken is het goed dat onze fractie relativerende opmerkingen maakt of zelfs zaken afkeurt.

Het CDA is een brede volkspartij met christelijke wortels die door individuele Statenleden ook worden erkend, maar waarvan in de fractieopstelling nauwelijks iets doorklinkt. Dat onze fractie wijst op de Heere God als Schepper en Onderhouder is uniek en daarom belangrijk genoeg om te behouden.
Naast vele zakelijke debatten zijn er elk jaar enkele momenten waarop onze fractie mag getuigen van Gods genade voor mensen die naar Zijn geboden willen leven. We weten niet wat dat voor andere bestuurders betekent, maar daarom is het niet minder nodig om dit op gepaste wijze te blijven doen.

De Provinciale Staten leden kiezen gezamenlijk de leden van de Eerste Kamer. De betekenis van de senaat als groep wijze politici die buiten de waan van de dag nog eens kritisch wetsvoorstellen beoordelen kan niet overdreven worden. De Brabantse Statenleden hebben een relatief groot gewicht bij deze verkiezing; dus ook om deze reden is een ChristenUnie-SGP statenzetel belangrijk!

Doet onze fractie ertoe? Of met andere woorden: kan een eenmansfractie wel wat bereiken? Ook hier geldt dat ik als statenlid niet objectief ben om ons eigen werk te beoordelen. Ik ga daarom maar af op wat anderen over onze inzet zeggen. En daar reken ik ook de gewaardeerde inzet van ons commissielid Jan van Groos en beleidsmedewerker Willem Boerma toe. Door onze zakelijke en overtuigende wijze van spreken (waarbij we ons terdege hebben voorbereid) dwingen we respect af bij andere fracties. Zowel Jan van Groos als ik komt uit het lokale bestuur en we kennen de politieke mores. Daarbij is ook goed luisteren nodig en op het juiste ogenblik proberen in te haken op andere sprekers. Belangrijk is ook om voor of na de vergaderingen verbindingen te leggen met andere fracties en hen voorbeelden aan te reiken over de wijze waarop resultaten kunnen worden geboekt.

In de staten wordt beweerd dat onze fractie meer gezag heeft dan dat wij op grond van ons zeteltal verdienen. Heel wat onderwerpen zijn op ons verzoek besproken en er wordt serieus met onze suggesties omgesprongen. Dat we nu een burgerlid in de commissies hebben, dat er toch een gesprek met elkaar over waarden en normen is geweest, dat het thema Duurzaam Bouwen één van de speerpunten van het toekomstige milieubeleid wordt en dat er drie amendementen over extra geld voor het Combifonds zijn aangenomen zijn daarvan voorbeelden.

Strategisch stemmen op het CDA in plaats van op ChristenUnie-SGP is niet nodig. Er is immers geen enkele reden om te veronderstellen dat de PvdA of de VVD groter zullen groeien dan het CDA. Sinds jaren is het CDA een sterke en evenwichtige partij die gemiddeld even groot is als de andere twee genoemde partijen samen. Een stem op het CDA maakt de kans op één ChristenUnie-SGP zetel kleiner. Omdat er meer stemmen nodig zijn dan in 2003 om de ene zetel te handhaven is elke stem op onze eigen lijst dus hard nodig. Dat geldt niet voor het CDA die wel 20 zetels kan behalen. Samenvattend kan ik niet anders concluderen als dat de ene statenzetel echt van belang is voor de provincie én voor de beide politieke partijen. Daarvoor is dus elke stem uit onze achterban nodig!

Het Statenlidmaatschap is mooi en moeilijk tegelijk. Het is een uitdaging, maar het kan niet in eigen kracht. Ik voel nu vaker een grotere verantwoordelijkheid dan in de gemeenteraad, vooral omdat ik er in Den Bosch alleen voor sta. Ik hoop dat alle lezers van Brabants Geluid en hun families ook een verantwoordelijkheid voelen om ook in maart 2007 bij leven en welzijn naar de stembus te gaan. Onder beding van Gods zegen mogen we dan samen weer een statenlid kiezen. Want besturen vanuit de Tien Geboden is in alle gemeenteraden, in Den Bosch en Den Haag nodig!

Jan Luteijn,
Huidig Statenlid ChristenUnie-SGP